Ang Mabuting Balita at Repleksyon sa Oktubre 22 Miyerkules sa Ika-29 na Linggo ng Karaniwang Panahon: Lucas 12:39-48

Mabuting Balita: Lucas 12:39-48

Noong panahong iyon, sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad, "Tandaan ninyo ito: kung alam lamang ng puno ng sambahayan kung anong oras darating ang magnanakaw, hindi niya pababayaang pasukin ang kanyang bahay. Kayo ma'y dapat humanda, sapagkat darating ang Anak ng Tao sa oras na hindi ninyo inaasahan." 

Itinanong ni Pedro, "Panginoon, sinasabi po ba ninyo ang talinghagang ito para sa amin o para sa lahat?" Tumugon ang Panginoon, "Sino nga ang tapat at matalinong alipin? Hindi ba siya ang pamamahalain ng kanyang panginoon sa sambahayan nito, upang magbigay sa ibang mga alipin ng kanilang pagkain sa karampatang panahon? Mapalad ang aliping iyon, kapag dinatnan siyang gumagawa ng gayon pagbabalik ng kanyang panginoon. 

Sinasabi ko sa inyo: pamamahalain siya ng kanyang panginoon sa lahat ng ari-arian nito. Ngunit kung sabihin sa sarili ng aliping iyon, 'Matatagalan pa bago magbalik ang aking panginoon,' at simulan niyang bugbugin ang ibang aliping lalaki at babae, at kumain, uminom, at maglasing, darating ang panginoon ng aliping yaon sa araw na hindi niya inaasahan at sa oras na hindi niya alam. Buong higpit na parurusahan siya ng panginoon, at isasama sa mga di-tapat. 

"At ang aliping nakaaalam ng kalooban ng kanyang panginoon ngunit hindi naghanda ni sumunod sa kalooban nito ay tatanggap ng mabigat na parusa. Ngunit ang aliping hindi nakaaalam ng kalooban ng kanyang panginoon at gumawa ng mga bagay na nararapat niyang pagdusahan ay tatanggap ng magaang na parusa. Ang binigyan ng maraming bagay ay hahanapan ng maraming bagay; at ang pinagkatiwalaan ng lalong maraming bagay ay pananagutin sa lalong maraming bagay."

+ + + + + + +

Repleksyon:

Tayo ba ay tunay na handa sa pagdating ng Panginoon?

Sa ating Ebanghelyo, pinaaalalahanan tayo ni Jesus na maging handa sapagkat hindi natin alam ang araw o oras ng Kanyang pagdating. Ngunit higit pa sa pagiging handa, ipinagkakatiwala rin Niya sa atin ang isang banal na tungkulin: ang ibahagi sa iba ang ating kaalaman at karanasan tungkol sa Kanya. Hindi sapat na kilala lang natin si Jesus sa ating isipan; nais Niya na tayo ay kumilos at isabuhay ang ating pananampalataya—na ipamahagi sa iba ang Kanyang pag-ibig at katotohanan.

Ang pananampalatayang kaloob ng Diyos ay hindi dapat itago lamang sa ating mga sarili. Ito ay isang buhay na pananampalataya na lalong lumalago kapag ating ibinabahagi at isinasabuhay araw-araw. Kapag ipinapahayag natin si Jesus sa pamamagitan ng ating mga salita at gawa, tayo ay nagiging daan upang makilala rin Siya ng iba.

Nagsisimula ang misyong ito sa ating mga tahanan—sa ating pamilya, lalo na sa ating mga anak. Kapag tinuruan natin silang makilala at mahalin si Jesus mula pagkabata, binibigyan natin sila ng matibay na pundasyong espiritwal na gagabay sa kanila habang-buhay.

Subalit marami sa atin ang nahihirapang ibahagi si Jesus sa ating mga mahal sa buhay. Hindi dahil wala tayong alam tungkol sa Kanya—sa katunayan, marami sa atin ang may sapat na kaalaman tungkol kay Jesus.

Pero, ang tunay na hamon ay kung paano natin isinasabuhay ang ating nalalaman. Kapag hindi natin naisasabuhay ang Kanyang mga turo, humihina ang ating patotoo. At kapag hindi natin isinasagawa ang ating pananampalataya, nawawala ang ating kakayahang magbigay-inspirasyon sa iba.

Kaya’t sikapin nating mas makilala pa si Jesus—hindi lamang sa pamamagitan ng pag-aaral o panalangin, kundi sa araw-araw na pagsunod at pag-ibig. At habang tayo ay natututo mula sa Kanya, isabuhay natin ang ating mga natutunan. Sa ganitong paraan, araw-araw tayong nagiging handa sa Kanyang pagdating, kailanman iyon mangyari.

Nakikita ba ng iba si Jesus sa ating mga salita at gawa? Anyayahan nating muli ang Panginoon na baguhin ang ating puso, upang sa bawat araw ng ating buhay ay maging buhay tayong patotoo ng Kanyang pag-ibig at katapatan—para sa pagdating Niya, matagpuan Niya tayong handa, tapat, at nagmamahal sa ating kapwa. – Marino J. Dasmarinas