Mabuting Balita: Juan 20:19-31
Pagkasabi
nito, ipinakita niya ang kanyang mga kamay at ang kanyang tagiliran.
Tuwang-tuwa ang mga alagad nang makita ang Panginoon. Sinabi na naman ni Jesus,
"Sumainyo ang kapayapaan! Kung paanong sinugo ako ng Ama, gayon din naman,
sinusugo ko kayo." Pagkatapos, sila'y hiningahan niya at sinabi, "Tanggapin
ninyo ang Espiritu Santo. Ang patawarin ninyo sa kanilang mga kasalanan ay
pinatawad na nga; ang hindi ninyo patawarin ay hindi nga pinatawad."
Ngunit
si Tomas na tinaguriang Kambal, isa sa Labindalawa, ay wala roon nang dumating
si Jesus. Kaya't sinabi sa kanya ng ibang alagad, "Nakita namin ang
Panginoon!" Sumagot si Tomas, "Hindi ako maniniwala hangga't di ko
nakikita ang butas ng mga pako sa kanyang mga kamay, at naisusuot dito ang
aking mga daliri, at hangga't hindi ko naipapasok ang aking kamay sa kanyang
tagiliran."
Makalipas
ang walong araw, muling nagkatipon sa loob ng bahay ang mga alagad; kasama nila
si Tomas. Nakapinid ang mga pinto, ngunit pumasok si Jesus at tumayo sa gitna
nila. Sinabi niya, "Sumainyo ang kapayapaan!" Saka sinabi kay Tomas,
"Tingnan mo ang aking mga kamay at ilapit dito ang iyong daliri.
Ipasok
mo ang iyong kamay sa aking tagiliran. Huwag ka nang mag-alinlangan, maniwala
ka na." Sumagot si Tomas, "Panginoon ko at Diyos ko!" Sinabi sa
kanya ni Jesus, "Naniniwala ka na ba sapagkat nakita mo ako? Mapapalad ang
mga naniniwala kahit hindi nila ako nakita."
Marami pang kababalaghang ginawa si
Jesus na nasaksihan ng mga alagad, ngunit hindi natatala sa aklat na ito. Ang
mga natala rito'y sinulat upang sumampalataya kayong si Jesus ang Mesias, ang
Anak ng Diyos, at sa gayo'y magkaroon kayo ng buhay sa pamamagitan niya.
+ + + + + + +
Repleksyon:
Nais mo bang makaranas ng isang malalim at personal na pakikipagtagpo sa Muling Nabuhay na Panginoong HesuKristo?
Sa Mabuting Balita, si Tomas ay hindi basta nagduda lamang—siya ay nanabik. Labis ang kanyang pagnanais na makita at maranasan mismo ang kanyang Panginoon. Ang kanyang puso ay uhaw, tulad ng tuyong lupa na sabik sa patak ng ulan. Kaya’t nang sabihin sa kanya ng kanyang mga kapwa alagad na nagpakita si Jesus sa kanila, kunwari ay ipinakita niyang hindi siya naniniwala—ngunit sa totoo lang, may paniniwala na siya sa kaibuturan ng kanyang puso.
Pero hindi sapat kay Tomas ang kwento. Gusto niya ng katunayan. Nais niyang makita si Jesus sa Kanyang muling pagkabuhay. Nais niyang mahawakan ang mga sugat sa Kanyang mga kamay at sa Kanyang tagiliran. Kaya hindi siya binigo ni Jesus.
Makalipas ang isang linggo, habang ang mga alagad ay muling nagtipon sa silid sa itaas, bigla na lamang nagpakita si Jesus sa gitna nila. Hindi Siya pumasok sa pinto. Siya'y basta na lang naroroon—tanda ng Kanyang kaluwalhatian bilang Muling Nabuhay na Panginoon.
At ang una Niyang ginawa? Tinawag Niya si Tomas at sinabi sa kanya. "Tingnan mo ang Aking mga kamay. Ilapit mo ang iyong kamay at ipasok sa Aking tagiliran. Huwag ka nang mag-alinlangan—manampalataya ka." (Juan 20:27)
Isang tagpo ng pag-ibig, ng pang-unawa, at ng biyaya. Hindi sinermonan si Tomas. Bagkus, tinugunan ni Jesus ang kanyang pananabik at pagkauhaw sa Kanya.
May puwang ba ang pagdududa sa pananampalataya?
Oo, may puwang ito. Ngunit huwag nating hayaang manatili lamang tayo sa duda. Gawin natin itong pagkakataon para mas hanapin si Jesus. Ipanalangin natin sa Kanya ang ating mga tanong. Hayaan natin Siyang sagutin tayo sa pamamagitan ng Kanyang presensya, pag gabay at pagmamahal.
At sa takdang panahon, matutuklasan
natin na si Jesus ay totoo. Siya ay buhay. At Siya ay palaging naririyan—isang
panalangin, isang bulong, o isang luha lamang ang layo mula sa atin.
Dahil kailanman, hindi pa binigo ni Jesus ang sinumang tapat na naghahangad ng personal na ugnayan sa Kanya.
Naghahangad ka rin ba ng personal na ugnayan sa Panginoon? – Marino J. Dasmarinas
No comments:
Post a Comment