Mabuting Balita: Juan 4:5-42
5 Dumating si Jesus sa isang bayan ng
Samaria na tinatawag na Sikar na malapit sa bukid na ibinigay ni Jacob kay
Jose na kanyang anak. 6 Naroon ang bukal ni Jacob. Dala ng pagod sa
paglalakbay, basta na lamang naupo si Jesus sa may bukal. Magtatanghaling-tapat
ang oras noon. 7 May dumating na babaeng taga-Samaria para sumalok ng
tubig at sinabi sa kanya ni Jesus: “Painumin mo ako.” 8 Pumunta na noon
sa bayan ang kanyang mga alagad para bumili ng pagkain.
9 Sumagot naman sa kanya ang babaeng
Samaritana: “Judio ka, paano mo mahihingi sa akin, na babaeng Samaritana, na
painumin kita?” (Sapagkat hindi nakikisalamuha ang mga Judio sa mga Samaritano.)
10 Sinabi ni Jesus sa kanya: “Kung alam mo ang Kaloob ng Diyos at kung
sino ang nagsasabi sa iyong ‘Painumin mo ako!’ hiningan mo sana siya at
bibigyan ka sana niya ng tubig na buhay.”
11 Sinabi sa kanya ng babae: “Wala po kayong
panalok at malalim ang balon. Saan po galing ang inyong tubig na buhay?
12 Mas may kakahayahan po ba kayo kaysa aming amang si Jacob? Siya mismo
ang nagbigay sa amin ng balon at dito siya uminom pati na ang kanyang mga anak
at mga kawan.”
13 Sumagot si Jesus sa kanya: “Mauuhaw uli
ang sinumang umiinom sa tubig na ito. 14 Ngunit hinding-hindi mauuhaw
magpakailanman ang umiinom sa tubig na ibibigay ko sa kanya. Magiging isa
ngang bukal sa kanya ang tubig na ibibigay ko, na bubukal tungo sa buhay na
magpakailanman.” 15 Sinabi sa kanya ng babae: “Ibigay po ninyo sa akin
ang tubig na ito nang hindi na ako mauhaw ni magparoo’t parito pa para sumalok
dito.” 16 Sinabi ni Jesus sa kanya: “Hala, tawagin mo ang iyong asawa at
pumarito.”
17 Sumagot ang babae: “Wala akong asawa.” Sinabi
naman sa kanya ni Jesus: “Mahusay ang sabi mong wala kang asawa,
18 sapagkat nagkaroon ka ng limang lalaki, at hindi mo asawa ang lalaki mo
ngayon. Totoo nga ang sinabi mo.” 19 Sinabi sa kanya ng babae: “Sa pansin
ko’y isa kayong propeta. 20 Sa bundok na ito sumamba ang aming mga ninuno.
Ngunit sinasabi ninyong mga Judio na ang Jerusalem ang lugar na dapat sambahan.”
21 Sagot sa kanya ni Jesus: “Maniwala ka sa
akin, babae, na dumarating ang oras na sasamba kayo sa Ama at hindi na
sasabihing sa bundok na ito ni sa Jerusalem. 22 Sumasamba kayo nang walang
alam; sumasamba naman kami nang may alam, dahil sa mga Judio galing ang
kaligtasan. 23 Ngunit dumarating ang oras at narito na nga, na sa espiritu
at katotohanan sasamba sa Ama ang mga totoong sumasamba. Ganito nga ang hangad
ng Ama sa mga sumasamba sa kanya.
24 Espiritu ang Diyos, at sa espiritu at
katotohanan dapat sumamba ang mga sumasamba sa kanya. 25 Sinabi sa kanya
ng babae: “Alam kong dumarating ang Mesiyas, ang tinatawag na Pinahiran. At pagdating
niya, ihahayag niya sa amin ang tanang mga bagay.” 26 Sinabi sa kanya ni
Jesus: “Ako siya na siyang nangungusap sa iyo.”
27 Sa sandaling ito, dumating ang kanyang
mga alagad, at nagtaka sila’t nakikipag-usap siya sa isang babae. Gayunma’y
walang nagtanong: “Ano’ng hinahanap mo? o: Ba’t ka nakikipag-usap sa kanya?”
28 Iniwan ng babae ang kanyang tapayan at patakbong bumalik pabayan, at
ipinagsabi niya sa mga tao: 29 "Halikayo para makita ang isang taong
nagsabi sa akin ng lahat kong ginawa. Hindi kaya ito ang Mesiyas?”
30 Kaya lumabas sila ng bayan at pumunta sila sa kanya.
31 Samantala, pinakiusapan siya ng mga
alagad: “Rabbi (o Guro), kumain ka na.” 32 Sumagot naman si Jesus: “May
makakain ako, pagkain itong hindi ninyo alam.” 33 Kaya nag-usap-usap ang
mga alagad: “May nagdala kaya sa kanya ng makakain.” 34 Sinabi sa kanila
ni Jesus: “Pagkain ko’y isagawa ang kalooban ng nagpadala sa akin at ganapin
ang kanyang gawa. 35 Di ba’t sinasabi n’yong ‘Apat na buwan na lang at
anihan na? Pero sinasabi ko sa inyo: tumunghay kayo at masdan, namumuti na
ang mga bukirin para anihin.
36 Tumatanggap na ng upa ang mga taga-ani at
nagtitipon ng bunga para sa buhay na magpakailanman. At magkasamang magagalak
ang tagahasik at ang taga-ani. 37 Totoo nga ang kasabihang iba ang
naghahasik at iba ang nag-aani. 38 Isinugo ko kayo para mag-ani sa hindi
ninyo pinagpaguran. Iba ang nagpagod at kayo ang sumalo sa kanilang pagod.”
39 Mula sa bayang iyon, marami ang
nagsimulang manalig sa kanya sa mga Samaritano dahil sa salita ng babaeng
nagpatunay: Sinabi niya sa akin ang lahat kong ginawa.” 40 Kaya pagdating
sa kanya ng mga Samaritano, pinakiusapan nila siyang sa kanila lumagi. At
lumagi siya roon nang dalawang araw. 41 At mas marami pa ang mga naniwala
dahil sa kanyang salita. 42 At sinabi nila sa babae: “Hindi na dahil sa
‘yong pangungusap kaya kami nanalig dahil kami na mismo ang nakarinig, at
kinikilala namin na totoo ngang siya ang Tagapagligtas ng mundo.”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.