Mabuting Balita: Lucas 10:38-42Noong panahong iyon, pumasok si Jesus sa isang
nayon. Malugod siyang tinanggap ng isang babaing nagngangalang Marta sa tahanan
nito. Ang babaing ito'y may isang kapatid na Maria ang pangalan. Naupo ito sa
paanan ng Panginoon at nakinig sa kanyang itinuturo.
Alalang-alala si Marta sapagkat kulang ang kanyang katawan sa
paghahanda, kaya't lumapit siya kay Jesus at ang wika, "Panginoon, sabihin
nga po ninyo sa kapatid kong tulungan naman ako."
Ngunit
sinagot siya ng Panginoon, "Marta, Marta, naliligalig ka at abalang-abala
sa maraming bagay, ngunit isa lamang ang talagang kailangan. Pinili ni Maria
ang lalong mabuti, at ito'y hindi aalisin sa kanya."
+ + + + + + +
Repleksyon:
Ano ba ang
sanhi ng ating pagkabalisa at pag-aalala? Ito ay ang ating pagkakahiwalay kay
Jesus. Kapag hindi na tayo nakikinig sa Kanya, madali tayong gambalain ng
pangamba, takot, at kawalang-katiyakan.
Hindi naman
nangangahulugan na kapag palagi tayong nakikinig kay Jesus ay hindi na tayo
makararanas ng mga problema sa buhay. Patuloy pa rin tayong haharap sa iba’t
ibang pagsubok, sapagkat bahagi ito ng ating paglalakbay sa mundong ito.
Ngunit kapag
tayo ay nananatiling konektado kay Jesus, nakakamit natin ang kapayapaan at
lakas na nagmumula sa Kanya. Tinutulungan Niya tayong harapin ang bawat hamon
ng buhay nang may tiwala at kapanatagan ng loob.
Pinuri ni
Jesus si Maria dahil pinili niyang makinig muna sa Kanya kaysa abalahin ang
sarili sa ibang gawain. Bakit? Sapagkat mas mahalagang makinig muna kay Jesus
bago ang anumang gawain.
Gayundin sa
ating relasyon sa Panginoon—kapag nagbibigay tayo ng oras sa pananalangin at
pakikinig sa Kanya, higit nating nakikilala ang Kanyang kalooban at higit
nating natatanggap ang Kanyang pagpapala, liwanag, at patnubay.
Kapag may
regular tayong oras ng pakikinig at pananalangin kay Jesus, lagi tayong
konektado sa pinagmumulan ng walang hanggang kapangyarihan. Tayo ay nagiging
mas mabunga at kapaki-pakinabang na tagasunod Niya, sapagkat ang Kanyang
kapangyarihan at biyaya ay nananahan sa ating mga puso.
Isipin natin
ang isang bombilyang hindi nakakabit sa pinagmumulan ng kuryente—hindi ito
kailanman magliliwanag, gaano man kalaki ang wattage. Ganyan din ang ating
buhay kung hiwalay tayo kay Jesus: madilim, mahina, at walang direksyon.
Kaya’t
sikapin nating manatiling konektado sa tunay na pinagmumulan ng liwanag at
lakas. Maglaan tayo ng oras araw-araw upang makinig, manalangin, at manahan sa
presensya ni Jesus. Sapagkat kung tayo ay patuloy na nananatiling konektado sa
Kanya, hindi tayo maliligaw—tayo mismo ang magliliwanag sa pamamagitan ng
Kanyang liwanag.
Tayo ba ay
konektado pa rin kay Jesus, o hinayaan na nating agawin ng mga alalahanin at
ingay ng mundo ang ating oras at ugnayan sa Kanya? – Marino J. Dasmarinas
No comments:
Post a Comment