Ang Mabuting Balita at Repleksyon para Sabado Setyembre 20 Paggunita San Andres Kim Taegon, pari, San Pablo Chong Hasang at mga kasama, mga martir: Lucas 8:4-15

Mabuting Balita: Lucas 8:4-15

Noong panahong iyon, datingan ng datingan ang mga taong naggagaling sa mga bayan-bayan at lumalapit kay Jesus. Nang natitipon na ang napakaraming tao, isinalaysay niya ang talinghaggang ito:"May isang taong lumabas para maghasik ng binhi. Sa kanyang paghahasik, may binhing nalaglag sa daan at nayapakan, at ang mga ito'y tinuka ng mga ibon. May nalaglag sa kabatuhan, at pagtubo ay natuyo dahil sa kawalan ng halumigmig. 

May nalaglag naman sa dawagan. Lumago ang dawag at ininis ang mga binhing tumubo. Ang iba'y nalaglag sa matabang lupa, tumubo at namunga ng tig-iisangdaang butil." At malakas niyang idinugtong, "Makinig ang may pandinig!"

  

Itinanong ng mga alagad kung ano ang kahulugan ng talinghagang ito. Sumagot si Jesus, "Sa inyo'y ipinagkaloob na malaman ang mga lihim tungkol sa paghahari ng Diyos, ngunit sa iba'y sa pamamagitan ng talinghaga, upang: 'Tumingin man sila'y hindi makakita; At makinig man sila'y di makaunawa.'"  

"Ito ang kahulugan ng talinghaga: ang binhi ng salita ng Diyos. Ang mga binhing nalaglag sa tabi ng daan ay ang mga nakinig, ngunit dumating ang diyablo at inalis sa kanilang puso ang salita upang hindi sila manalig at maligtas. Ang mga nalaglag sa kabatuhan ay ang mga nakinig ng salita at tumanggap nito nang may galak, ngunit hindi ito tumimo sa kanilang puso.  

Naniwala silang sandali, subalit sa panahon ng pagsubok ay tumitiwalag agad. Ang mga nahasik naman sa dawagan ay ang mga nakinig ngunit nang malaon ay nadaig ng mga alalahanin sa buhay at ng pagkahumaling sa kayamanan at kalayawan, kaya't hindi nahinog ang kanilang mga bunga. Ang mga nahasik naman sa matabang lupa'y ang mga nakinig ng salita. Iniingatan nila ito sa kanilang pusong tapat at malinis at sila'y nagtitiyaga hanggang sa mamunga."

+ + + + + + +

Repleksyon:

Paano ba natin tinatanggap ang Salita ng Diyos? Kapag binubuksan natin ang Biblia at nababasa ang mga salita ni Jesus, pinagninilayan ba natin ito, at hinahayaan na tumimo sa ating mga puso—hanggang sa maramdaman nating kailangan itong ibahagi? O binabasa lamang natin ito at pagkatapos ay nagwawakas na sa pagbabasa, na tila walang nangyaring makabuluhan sa ating pagkatao? 

Kapag naririnig natin ang Salita ng Diyos na ipinapahayag sa Banal na Misa, paano po tayo tumutugon? Hinahayaan ba nating pukawin tayo nito para isabuhay ang ating  pananampalataya, gumawa ng mabuti, at mag-iwan ng positibong bakas sa buhay ng ating kapwa? 

Ang mga salita ni Jesus ay mga binhi na Kanyang inihahasik sa ating mga puso. Malinaw ang Kanyang inaasahan: na tayo ay maging mga tagasunod na namumunga at nagiging mga buhay na saksi kung saan matutuklasan ng iba ang Kanyang presensya sa ating pagkatao. Hindi tayo tinawag upang maging Kristiyano sa pangalan lamang—tinawag tayo upang magsabuhay ng ating pananampalataya. 

Kaya’t kailangan nating ibahagi ang mga salita ni Jesus. Ang oras, pagsisikap, at yaman na ating ginugugol ay hindi masasayang, sapagkat Siya mismo ang nangakong ibabalik sa atin nang masagana, maging isang daang ulit, ang anumang ating inalay para sa pagpapalaganap ng Kanyang mga aral. 

Ang Salita ng Diyos ay buhay at makapangyarihan kung hahayaan natin itong mamunga sa ating pagkatao at puso. Hahayaan mo ba ang mga binhi ng Kanyang Salita na mag-ugat at mamunga sa iyong buhay ngayon, o pababayaan mong ito’y matuyo at tuluyang mawala na lamang na parang bula? — Marino J. Dasmarinas