Ang Mabuting Balita para Huwebes Enero 1 Dakilang Kapistahan ni Maria Ina ng Diyos: Lucas 2:16-21

Mabuting Balita: Lucas 2:16-21

Noong panahong iyon: nagmamadali silang lumakad patungong Betlehem at nakita nila sina Maria at Jose at ang sanggol na nakahiga sa sabsaban. Kaya't isinaysay nila ang mga sinabi ng anghel tungkol sa sanggol na ito; at nagtaka ang lahat ng nakarinig sa sinabi ng mga pastol.

Natanim sa isip ni Maria ang mga bagay na ito at kanyang pinagbulay-bulay. Umalis ang mga pastol na nagpupuri sa Diyos at nagpapahayag ng kanyang kadakilaan dahil sa lahat ng narinig nila at nakita na ayon sa ibinalita sa kanila ng anghel.

Pagdating ng ikawalong araw ay tinuli ang bata at pinangalanang Hesus – ang pangalang ibinigay ng anghel bago pa siya ipinaglihi.

+ + + + + + +

Repleksyon:

Sa gitna ng kagalakan at pagdiriwang ng mga tao sa paligid niya, nanatiling tahimik ang Mahal na Birhen. Sa katahimikan ng kanyang puso, taimtim niyang pinagbulayan ang himalang naganap sa kanyang harapan. Tiyak na isa sa kanyang pinagnilayan ay ang dakilang hiwagang siya ay pinili upang maging Ina ng Diyos.

Marahil, sa kanyang taimtim na panalangin, naitanong niya sa sarili, “Bakit ako ang binigyan ng ganitong dakilang karangalan—ang maging Ina ng Mesiyas?” At marahil, ito rin ang tanong na sumisibol sa ating mga puso: sa dami ng kababaihan noong kanyang panahon, bakit si Maria at hindi ang iba? Bakit siya ang pinili ng Diyos?

Tunay ngang mahiwaga ang mga paraan ng Diyos. Siya ay kumikilos hindi ayon sa kaisipan ng tao, kundi ayon sa Kanyang banal na kalooban.

Ganito rin ang ating karanasan. May mga pagkakataong natatagpuan natin ang ating mga sarili sa mga kalagayan at tungkuling hindi natin kailanman inakalang mapapasukan—hindi man lamang ito sumagi sa ating isipan, kahit sa ating mga pinakamatitinding pangarap.

Nagtatanong tayo kung bakit narito tayo, kung bakit tayo inilagay sa ganitong landas ng buhay. Ngunit sa liwanag ng pananampalataya, napagtatanto natin na inilagay tayo ng Diyos sa ating kinaroroonan sa isang mabuting dahilan. Walang nagaganap sa ating buhay na hindi batid ng Diyos.

Tulad ng Mahal na Ina, kapag tayo ay tumigil at taimtim na magnilay, unti-unti nating nauunawaan ang bigat at ganda ng mga pananagutang ipinagkatiwala sa atin. Tinanggap ni Maria ang kanyang bokasyon nang buong puso. Sa kababaang-loob at pag-ibig, pinalaki niya si Hesus upang maging isang taong para sa kanyang  kapwa—hindi lamang para sa Kanyang sarili—isang buhay na inialay para sa iba.

Tayo man ay nasa iba’t-ibang larangan ng paglilingkod—sa ubasan ng Panginoon o sa iba pang landas ng buhay. Saan man tayo inilagay ng Diyos, tayo ay tinatawag na kilalanin at isabuhay ang ating mga obligasyon sa Diyos at sa ating kapwa. Nang may kababaang-loob, pagsunod, at pag-ibig. Hindi para sa ating sariling kapurihan, kundi para sa kabutihan ng kapwa at sa higit na kaluwalhatian ng Diyos.

Sa ating pagninilay tanungin natin ang ating mga sarili: Handa ba tayong magtiwala sa mahiwagang mga paraan ng Diyos? — Marino J. Dasmarinas