Ang Mabuting Balita at Repleksyon Disyembre 23, Martes sa Ikaapat na Linggo ng Adbiyento: Lucas 1:57-66

Mabuting Balita: Lucas 1:57-66

Dumating ang oras ng panganganak ni Elisabet, at nagluwal siya ng isang sanggol na lalaki. Nabalitaan ng kanyang mga kapitbahay at mga kamag-anak na siya'y pinagpala ng Panginoon, at nakigalak sila sa kanya.

Nang ikawalong araw, dumalo sila sa pagtutuli ng sanggol. Zacarias sana ang ipapangalan sa kanya -- gaya ng kanyang ama -- ngunit sinabi ng kanyang ina, "Hindi! Juan ang ipangangalan sa kanya." Subalit wala ni isa man sa inyong kamag-anak ang may ganyang pangalan," wika nila.  

Kaya't hinudyatan nila ang kanyang ama at itinanong kung ano ang ibig niyang itawag sa sanggol. Humingi siya ng masusulatan at sumulat ng ganito: "Juan ang kanyang pangalan." At namangha silang lahat. Pagdaka'y nakapagsalita siya, at nagpuri sa Diyos.

Natakot ang kanilang kapitbahay, anupa't naging usap-usapan sa buong kaburulan ng Judea ang mga bagay na ito. Pinakaisip-isip ito ng lahat ng nakaalam at ang kanilang tanong: "Magiging ano nga kaya ang batang ito?" Sapagkat maliwanag na sumasakanya ang Panginoon.

+ + + + + + +

Repleksyon:

Ano ang gantimpala ng ating katapatan sa Panginoon?

Kapag tayo ay nananatiling tapat sa Kanya—lalo na kapag pinahahalagahan at iginagalang natin ang Sakramento ng Kasal—tumatanggap tayo ng mga biyayang higit pa sa kayang ibigay ng mundo. Ang mga biyayang ito ay maaaring sa pamamagitan ng kapayapaan ng kalooban, lalim ng pananampalataya, mga anak na mapagmahal at may mabuting asal, at marami pang grasya na tahimik ngunit makapangyarihang humuhubog sa ating buhay.

Sa ating Ebanghelyo, nasaksihan natin kung paano namumunga ang katapatan. Sa kabila ng kanilang katandaan, dahil sa tapat na pagmamahalan nina Elisabet at Zacarias at sa kanilang lubos na pagtitiwala sa Diyos, sila ay pinagpala ng isang anak. Ang batang ito ay pinangalanang Juan, bilang katuparan ng kalooban ng Diyos na ipinahayag sa pamamagitan ng anghel Gabriel. Ang tila imposible sa paningin ng tao ay naging posible dahil sila ay nanatiling tapat.

Laging may gantimpala ang pagiging tapat sa Sakramento ng Kasal, bagama’t hindi ito laging nasa anyo ng makamundong kayamanan o tagumpay. Sapagkat ano nga ba ang silbi ng mga yaman at tagumpay na maaaring maglaho anumang oras? Ang mga biyayang nagmumula sa Diyos ay nananatili at umaabot hanggang sa kaibuturan ng ating mga puso.

Tulad nina Zacarias at Elisabet, tayo rin ay inaanyayahang maging tapat—hindi lamang sa ating mga pangako sa isa’t isa, kundi higit sa lahat, sa Panginoon. Dahil sa kanilang katapatan, sila ay ginawaran ng maraming biyaya, at ang pinakamahalaga sa lahat ay ang pagkakaloob ng isang anak sa kabila ng kanilang katandaan.

Tila imposible, hindi ba? Ngunit walang imposible sa Diyos, hangga’t tayo ay nananatiling tapat sa Kanya. Sa ating pagninilay, hayaan nating itanong sa ating mga sarili: Handa ba tayong magtiwala at manatiling tapat sa Diyos kahit tila mabagal o imposible ang Kanyang mga pangako, upang maranasan natin ang Kanyang mga biyayang higit pa sa ating inaakala? — Marino J. Dasmarinas