Ang Mabuting Balita at Repleksyon sa Disyembre 18 Huwebes sa Ikatlong Linggo ng Adbiyento: Mateo 1:18-25

Mabuting Balita: Mateo 1:18-25

Ganito ang pagkapanganak kay Jesu-Cristo. Si Maria na kanyang ina at si Jose ay nakatakda nang pakasal. Ngunit bago sila nakasal, Si Maria'y natagpuang nagdadalang-tao. Ito'y sa pamamagitan ng Espiritu Santo. Isang taong matuwid itong si Jose na kanyang magiging asawa, ngunit ayaw niyang mapahiya si Maria, kaya ipinasiya niyang hiwalayan ito ng lihim.

Samantalang iniisip ni Jose ito, napakita sa kanya sa panaginip ang isang anghel ng Panginoon. Sabi nito sa kanya, "Jose anak ni David, huwag kang matakot na tuluyang pakasalan si Maria, sapagkat siya'y naglihi sa pamamagitan ng Espiritu Santo. Manganganak siya ng isang lalaki at ito'y panganganlan mong Jesus, sapagkat siya ang magliligtas sa kanyang bayan sa kanilang mga kasalanan."

Nangyari ang lahat ng ito upang matupad ang sinabi ng Panginoon sa pamamagitan ng propeta:"Maglilihi ang isang dalaga at manganganak ng isang lalaki; at tatawagin itong Emmanuel" ang kahuluga'y "Kasama natin ang Diyos".

Nang magising si Jose, sinunod niya ang anghel ng Panginoon; pinakasalan niya si Maria. Ngunit hindi ginalaw ni Jose si Maria hanggang sa maipanganak nito ang isang sanggol na lalaki na pinanganlan nga niyang Jesus.

+ + + + + + +

Repleksyon:

Palagi ba Nating Sinusunod ang Kalooban ng Panginoon?

Nang malaman ni Jose na nagdadalang-tao na si Maria, minabuti niyang hiwalayan ito nang palihim. Ngunit sa katahimikan ng gabi, nagpakita sa kanya ang isang anghel ng Panginoon sa pamamagitan ng panaginip at namagitan, sinasabi sa kanya na huwag matakot na tanggapin si Maria bilang kanyang asawa, sapagkat ang sanggol na nasa kanyang sinapupunan ay nagmula sa Espiritu Santo.

Pagkagising ni Jose, sinunod niya ang ipinahayag sa kanya ng anghel. Isinantabi niya ang kanyang takot, ang kanyang mga plano, at ang sarili niyang pagkaunawa. Nanatili siya kay Maria, iningatan siya, at tiniyak na matatanggap nito ang pinakadakilang pagmamahal at pag-aaruga na maaari niyang ibigay. Ganito si San Jose—matuwid, mapagkumbaba, masunurin, at lubos na nagpapasakop sa kalooban ng Panginoon.

Sa ating panahon ngayon, kung kailan ang Sakramento ng Kasal ay minamaliit ng ilan at itinuturing ng marami bilang isang simpleng kontrata lamang sa papel, pinaaalalahanan tayo ni San Jose ng kabanalan ng Sakramento ng Kasal. Ipinapaalala niya sa atin na ang kasal ay hindi basta-basta pinapasok, at hindi rin basta-basta iniiwan kapag dumarating ang mga pagsubok. Ipinapaalala niya sa atin na ang kasal ay hindi lamang kasunduan ng tao, kundi isang banal na tipan—isang ugnayang nagbubuklod sa mag-asawa at kay Hesukristo.

Habang pinagninilayan natin ang buhay ni San Jose, inaanyayahan tayong suriin ang ating sarili. Paano ba natin pinahahalagahan ang Sakramento ng Kasal? Gaano tayo katapat sa mga pangakong ating binitiwan o sa bokasyong ating tinatahak? Handa ba tayong magmahal nang lubos, magsakripisyo nang tahimik, at isuko ang sarili nating kalooban upang mangibabaw ang kalooban ng Diyos sa ating buhay?

Itinuturo sa atin ni San Jose na ang tunay na pag-ibig ay marunong makinig, magtiwala, at sumunod—kahit hindi malinaw ang landas at may kaakibat na kabayaran. Hinahamon niya tayong ilagay ang Diyos sa sentro ng ating mga ugnayan at manatiling tapat, hindi lamang sa oras ng kagalakan, kundi lalo na sa gitna ng kalituhan at pagsubok.

Habang tayo ay nananalangin at nagmumuni-muni ngayon, buong katapatan at tapang nating itanong sa ating sarili: Tunay nga bang hinahanap at sinusunod natin ang kalooban ng Panginoon sa ating pag-aasawa, sa ating pamilya, at sa ating pang-araw-araw na mga pasya—kahit pa humihingi ito ng pagsuko sa mga nais nating gawin? — Marino J. Dasmarinas