Ang Mabuting Balita at Repleksyon Lunes Disyembre 29 Ikalimang Araw ng Pagdiriwang sa Pasko ng Pagsilang: Lucas 2:22-35

Mabuting Balita: Lucas 2:22-35

Nang dumating ang araw ng paglilinis sa kanila, ayon sa Kautusan ni Moises, sila'y pumunta sa Jerusalem. Dala nila ang sanggol upang iharap sa Panginoon, sapagkat ayon sa Kautusan, "Ang bawat Panganay na lalaki ay nakatalaga sa Panginoon." At naghandog sila, ayon sa hinihingi ng Kautusan ng Panginoon: "Mag-asawang batu-bato o dalawang inakay na kalapati."  

May isang tao noon sa Jerusalem, ang pangala'y Simeon. Matapat at malapit sa Diyos ang lalaking ito at naghihintay ng katubusan ng Israel. Sumasakanya ang Espiritu Santo na nagpahayag sa kanya na hindi siya mamamatay hangga't hindi niya nakikita ang Mesias na ipinangako ng Panginoon.  

Sa patnubay ng Espiritu, pumasok siya sa templo. At nang dalhin doon ng kanyang mga magulang ang sanggol na si Jesus upang gawin ang hinihingi ng Kautusan, siya'y kinalong ni Simeon. Ito'y nagpuri sa Diyos, na ang wika, "Kunin mo na, Panginoon, ang iyong abang alipin. Ayon sa iyong pangako, yamang nakita na ng aking mga mata ang iyong pagliligtas, na inihanda mo para sa lahat ng bansa: liwanag itong tatanglaw sa mga Hentil, at magbibigay-karangalan sa iyong bayang Israel."   

Namangha ang ama't ina ng sanggol dahil sa sinabi ni Simeon, at sinabi kay Maria, "Tandaan mo, ang batang ito ay nakatalaga sa ikapapahamak o ikaliligtas ng marami sa Israel, isang tanda mula sa Diyos ngunit hahamakin ng marami kaya't mahahayag ang kanilang iniisip. Dahil diyan, ang puso mo'y para na ring tinarakan ng isang balaraw."

+ + + + + + +

Repleksyon:

Alam ba natin kung ano ang pakiramdam ng umasa ng lubusan—sa Panginoong Hesus? Tunay na naranasan ito ni Simeon, ang lalaking taga-Jerusalem. Nang makita niya ang Sanggol na si Hesus, handa na siyang pumanaw mula sa mundong ito nang may kapayapaan.

Ang kanyang pag-asa at kaligtasan ay nakasandig lamang kay Hesus. Kaya ngayon, inaanyayahan tayong magtanong sa ating sarili: Si Hesus nga ba ang Pag-asa at Kaligtasan ng ating buhay?

Hinahanap ni Simeon si Hesus, at sa patnubay ng Espiritu Santo, siya ay dinala sa templo kung saan inihahandog ang Sanggol sa Diyos ng Kanyang mga magulang. Tulad ni Simeon, hinahanap din ba natin si Hesus? Nauuhaw ba tayo sa Kanya? Kapag tapat ang ating paghahanap at bukas ang ating mga puso, tiyak na matatagpuan din natin si Hesus.

Ngunit marami sa atin ang halos hindi na naghahanap sa Kanya. Madalas nating sabihin na tayo ay abala, at halos wala na tayong panahon para kay Hesus. At ano ang nangyayari sa ating buhay?

Unti-unti tayong napupuno ng iba’t ibang takot—takot sa karamdaman, takot sa pagdurusa, takot sa kamatayan—at higit sa lahat, nawawala na rin ang ating takot gumawa ng kasalanan. Sa Mabuting Balita, si Simeon ay hindi natakot sa anuman, kahit sa kamatayan, sapagkat natagpuan na niya si Hesus. Nang makatagpo niya ang Tagapagligtas, napuno ng kapayapaan ang kanyang puso.

Habang ipinagpapatuloy natin ang ating paglalakbay sa mundong ito, madalas tayong naghahabol sa mga bagay ng sanlibutan—kayamanan, kapangyarihan, tagumpay, mataas na pinag-aralan, at pagkilala. Iniisip nating dito natin matatagpuan ang katiwasayan at kaganapan ng ating buhay. Ngunit ang totoo, hindi nito kayang ibigay ang tunay na kapayapaan ng ating isipan; kadalasan pa nga, lalo lamang tayong iniiwang balisa at hungkag sa kalooban.

Marahil panahon na para sa isang pagbabago. Bakit hindi tayo huminto sandali at itigil ang walang katapusang paghabol sa mga bagay na hindi naman makapagliligtas sa atin? Bakit hindi natin muling simulan ang paghahanap kay Hesus? Hindi Siya malayo. Siya ay naroon lamang, naghihintay sa atin nang may pagtitiyaga at pag-ibig.

Gaya ng pangako ng Panginoon sa Jeremias 29:13: “Hahanapin ninyo Ako at Ako’y inyong masusumpungan kapag hinanap ninyo Ako nang buong puso.”

Handa ba tayong, tulad ni Simeon, hanapin si Hesus nang buong puso para tayo ay magkakaroon ng tunay na kapayapaan? — Marino J. Dasmarinas