Ang Mabuting Balita at Repleksyon sa Nobyembre 7 Biyernes sa Ika-31 Linggo ng Karaniwang Panahon: Lucas 16:1-8

Mabuting Balita: Lucas 16:1-8

Noong panahong iyon, sinabi rin ni Jesus sa kanyang mga alagad, "May isang mayaman na may isang katiwala. Isinumbong sa kanya na nilulustay nito ang kanyang ari-arian. Kaya't ipinatawag niya at tinanong: 'Ano ba itong naririnig ko tungkol sa iyo? Isulit mo sa akin ng buo ang pangangasiwa mo sa aking ari-arian pagkat mula ngayon ay hindi na ikaw ang katiwala ko.'

Nawika ng katiwala sa sarili, 'Aalisin na ako ng aking panginoon sa pangangasiwa. Ano ang gagawin ko? Hindi ko kayang magbungkal ng lupa, nahihiya naman akong magpalimos. A, alam ko na ang aking gagawin! Maalis man ako sa pangangasiwa, may tatanggap din sa akin sa kanilang tahanan.'

Isa-isa niya ngayong tinawag ang mga may utang sa kanyang panginoon. Tinanong niya ang una. 'Gaano ang utang mo sa aking panginoon?' Sumagot ito, 'Sandaang tapayang langis po.' 'Heto ang kasulatan ng iyong pagkakautang. Dali! Maupo ka't gawin mong limampu.' sabi ng katiwala.

At tinanong naman niya ang isa, 'Ikaw gaano ang utang mo?'

Sumagot ito, 'Sandaang kabang trigo po.' 'Heto ang kasulatan ng iyong pagkakautang,' wika niya. 'Isulat mo, walumpo.' Pinuri ng panginoon ang magdarayang katiwala dahil sa katalinuhang ipinamalas nito. Sapagkat ang mga makasanlibutan ay mas mahusay gumawa ng paraan kaysa mga maka-Diyos."

+ + + + + + +

Repleksyon:

Si Ginoong X ay isang taong abala sa paghahabol ng tagumpay sa mundong ito.

Marahil marami sa atin ay nakamtan na ang mga bagay na ating pinangarap; maaring kaya na nating bilhin halos lahat ng ating naisin. Subalit sa ating labis na pagnanais na magkaroon ng mga materyal na bagay, nakalilimutan nating tayo ay may kaluluwa—isang kaluluwang uhaw sa presensya ng Diyos.

Kapag naabot na natin ang lahat ng ating pinapangarap, minsan ay bigla tayong titigil at mapapansin nating tila may kakulangan pa rin. Sa kabila ng ating tagumpay, may puwang pa ring hindi mapuno ng mga bagay na panlupa.

Ito ang panganib ng labis na pagkahumaling sa tagumpay at kayamanan ng mundo—ang malunod sa mga alok ng mundo at makalimutan na ang lahat ng ating tinatamasa ay hindi atin, kundi ipinagkatiwala lamang sa atin ng Diyos.

Ang tunay na kaganapan ay hindi nasusukat sa dami ng ating naipon, kundi sa dami ng ating naibahagi. Tayo ay tinatawagan ng Diyos na magbahagi, hindi lamang ng kaunting bahagi ng ating kinikita, kundi ng buong puso—sapagkat ang bawat biyayang nasa ating mga kamay ay kaloob Niya upang maipadama natin sa iba ang Kanyang pag-ibig at kabutihan.

Sa huli, hindi ang dami ng ating pag-aari, kayamanan at kapangyarihan ang sukatan ng tunay na tagumpay, kundi kung gaano natin ginamit ang ating mga biyaya upang magmahal, maglingkod, at magbigay pag-asa sa kapwa.

Kaya tanungin natin ang ating sarili: Ginagamit ba natin ang mga biyayang ipinagkaloob ng Diyos upang magbigay buhay at pag-ibig sa iba, o itinatago lamang natin ito para sa ating sarili? – Marino J. Dasmarinas