Wednesday, November 05, 2025

Ang Mabuting Balita at Repleksyon sa Nobyembre 5 Miyerkules sa Ika-31 na Linggo ng Karaniwang Panahon: Lucas 14:25-33


Mabuting Balita: Lucas 14:25-33
Noong panahong iyon, sumama kay Jesus ang napakaraming tao; humarap siya sa kanila at kanyang sinabi, "Hindi maaaring maging alagad ko ang sinumang umiibig sa kanyang ama at ina, asawa at mga anak, mga kapatid, at maging sa sarili niyang buhay nang higit sa akin. 

Ang sinumang hindi magpasan ng sariling krus at sumunod sa akin ay hindi maaaring maging alagad ko. Kung ang isa sa inyo'y nagbabalak magtayo ng tore, hindi ba uupo muna siya at tatayahin ang magugugol para malaman kung may sapat siyang salaping maipagpapatapos niyon? 

O sinong hari na makikipagdigma sa kapwa hari ang hindi muna uupo at pag-aaralang mabuti kung ang sampunlibo niyang kawal ay maisasagupa sa kalaban na may dalawampunlibong tauhan? 

At kung hindi niya kaya, malayo pa ang kalaban ay magsusugo na siya ng kinatawan upang makipagkasundo. Gayun din naman, hindi maaaring maging alagad ko ang sinuman, kung hindi niya tatalikdan ang lahat sa kanyang buhay."

+ + + + + + +
Repleksyon:
May isang kuwento tungkol sa isang lalaki na hinihikayat ng kanyang kaibigan na sumunod kay Jesus. Kaya’t tinanong ng lalaki ang kanyang kaibigan, “Ano ang makukuha ko kung susunod ako kay Jesus?” Sumagot ang kaibigan, “Lahat ng mga krus na pinapasan mo ay maglalaho sa sandaling piliin mong sumunod kay Jesus.”

Naakit ng pangakong buhay na walang problema, sumunod ang lalaki kay Jesus. Ngunit habang siya ay lumalakad kasama Niya, napansin niyang ang krus na kanyang pasan ay lalong bumigat at dumami pa.

Bakit nga ba tayo sumusunod kay Jesus?

Nang mapansin ni Jesus na maraming tao ang sumusunod sa Kanya, alam Niyang karamihan sa kanila ay naroroon dahil sa mga milagro at kagalingang kanilang nasaksihan. Batid Niya na kapag tumigil Siya sa paggawa ng mga milagro, marami sa kanila ang tatalikod sa Kanya. Alam ni Jesus kung ano ang tunay na laman ng kanilang mga puso.

Kaya’t sinabi Niya, “Ang sinumang hindi nagpapasan ng kanyang sariling krus at sumusunod sa Akin ay hindi maaaring maging Aking alagad” (Lucas 14:27).

Ano ang krus na ito na tinutukoy ni Jesus? Ang krus ay sumasagisag sa mga pagsubok, pasanin, at paghihirap na ating nararanasan kapag pinili nating sumunod sa Panginoon. Ang pagsunod kay Jesus ay hindi panawagan tungo sa kaginhawaan kundi tungo sa pagsasakripisyo at katapatan. Hindi ito pangako ng buhay na walang problema, kundi paanyaya na makisama sa Kanya kahit sa gitna ng ating mga paghihirap.

Madalas tayong naniniwala na kapag tinanggap natin si Jesus bilang Panginoon at tagapagligtas ay, agad Niyang aalisin ang ating mga problema. Iniisip natin na Siya ay isang Diyos na kayang solusyunan agad ang lahat. Ngunit habang lumalalim ang ating pananampalataya, napagtatanto natin na may mga pagkakataong hindi agad inaalis ni Jesus ang ating mga pasanin, hindi agad Niya pinapagaling ang sugat sa ating mga puso, at tila ba tahimik Siya sa gitna ng ating mga problema.

Ngunit sa kabila ng katahimikan, kasama natin Siya. Sa kabila ng sakit, kaisa natin Siya. Maaaring hindi Niya agad alisin ang ating krus, ngunit binibigyan Niya tayo ng lakas upang ito’y ating mapasan nang may pananampalataya at pagsasakripisyo.

Sa bawat luha na pumapatak, iniaalay Niya ang Kanyang balikat; sa bawat pasaning mabigat, iniaalay Niya ang Kanyang puso.

Pinaaalalahanan tayo ni Jesus sa Mabuting Balita na ang tunay na pagtalima sa Kanya ay nangangailangan ng pagtitiyaga, pananampalataya at pagtitiis. Kung nais talaga nating sumunod sa Kanya, kailangan nating handang pasanin ang ating sariling krus, magsakripisyo, at iwan ang ating kaginhawaan. Ngunit tiniyak din Niya: “Huwag kayong mabahala, sapagkat Ako ang bahala sa lahat para sa inyo.”

Ang pagsunod kay Jesus sa gitna ng ating mga pasanin, pagsubok, at luha ay ang pinakamagandang desisyong maaari nating gawin sa ating buhay. Sapagkat doon natin natutuklasan ang kapayapaang hindi galing sa kawalan ng problema, kundi sa presensiya ni Kristo sa ating mga puso.

Patuloy pa rin ba tayong susunod kay Jesus kahit mas bumigat ang ating mga krus, nananalig na sa bawat hakbang, lalo tayong Kanyang inilalapit sa Kanyang mapagmahal na puso? – Marino J. Dasmarinas

No comments: