Ang Mabuting Balita at Repleksyon sa Martes Nobyembre 11 Paggunita kay San Martin ng Tours, obispo: Lucas 17:7-10

Mabuting Balita: Lucas 17:7-10

Noong panahong iyon, sinabi ng Panginoon, "Ipalagay nating kayo'y may aliping nag-aararo, o nagpapastol kaya ng tupa. Pagkagaling niya sa bukid, sasabihin ba ninyo sa kanya, 'Halika at nang makakain ka na'? Hindi! Sa halip ay ganito ang sinasabi ninyo: 'Ipaghanda mo ako ng hapunan; magbihis ka, at silbihan mo ako habang ako'y kumakain. 

Kumain ka pagkakain ko.' Pinasasalamatan ba ang alipin dahil sa ginawa niya ang iniutos sa kanya? Gayon din naman kayo; kapag nagawa na ninyo ang lahat ng iniuutos sa inyo, sabihin ninyo, 'Kami'y mga aliping walang kabuluhan; tumupad lamang kami sa aming tungkulin.'"

+ + + + + + +

Repleksyon:

Ano ba ang tunay na nagpapakilala ng isang makahulugang buhay?

Ito ay ang buhay na naglilingkod nang may pagmamahal sa Diyos at sa ating kapwa. Dinala tayo ng Diyos sa mundong ito hindi upang paglingkuran, kundi upang tayo ang maglingkod. Ngunit kung tayo ay magiging tapat, ang paglilingkod sa Diyos ay hindi laging madali.

Madalas itong nakapapagod, nakakaubos, at minsan ay hindi nauunawaan ng iba. Gayunman, tinatawag pa rin tayo na maglingkod—anumang hirap ang kaharapin—upang maibahagi natin  ang pag-ibig ni Jesus.

Ngunit ano nga ba ang kailangan upang maging tunay na lingkod ng Panginoon?

Kinakailangan nito ng kababaang-loob—malalim, tapat, at palagian. Sapagkat ang pusong mapagpakumbaba lamang ang nakakayanan ang maglingkod nang hindi naghahanap ng papuri o pagkilala.

Ngunit tayo ba ay may tunay na kababaang-loob kapag tayo ay naglilingkod? Marami sa atin, madalas, ay natutuksong maglingkod upang magmukhang mabuti sa paningin ng iba. Minsan pa nga, pati ang paglilingkod natin sa mga dukha ay naaapektuhan ng kagustuhan nating magmukhang kalugod-lugod sa paningin ni Jesus.

Ngunit hindi natin kayang lokohin si Jesus. Maaari nating mapahanga ang tao, ngunit ang Diyos? Hindi kailanman. Nakikita Niya ang lahat—ang nilalaman ng ating puso, ang motibo ng ating gawa, at ang maliliit na lihim sa likod ng ating mga kilos.

At sa kabila nito, sa sandaling piliin natin na sundin at paglingkuran ang Diyos, tiyak Niya tayong gagantimpalaan. Ang unang gantimpala ay kapayapaan—malalim at tahimik na kapayapaang hindi kayang ibigay ng mundo. Susundan ito ng marami pang biyaya.

Maaaring hindi ito ang gantimpalang hinihintay o inaasahan natin mula sa mundong ito, ngunit tiyak na mas malalim, mas dakila, at mas panghabang-buhay ang mga gantimpalang nagmumula sa Diyos. Maaaring hindi natin ito matanggap habang tayo ay nabubuhay, ngunit darating ito sa tamang oras—kahit lampas pa sa buhay na ito.

Sapagkat hindi kailanman nakakalimot ang Diyos sa bawat pag-ibig na ibinibigay natin, sa bawat sakripisyong tinitiis natin, at sa bawat tahimik at tagong paglilingkod na inaalay natin para sa Kanya.

Naglilingkod ba tayo upang makita ng iba—o naglilingkod tayo dahil nakita at naranasan na natin ang walang hanggang pag-ibig ni Jesus? – Marino J. Dasmarinas