Sapagkat darating ang araw na paliligiran ka ng kuta ng iyong mga kaaway, kukubkubin at gigipitin sa magkabi-kabila. Wawasakin ka nila, at lilipulin ang mga anak mo sa loob ng iyong muog. At ni isang bato'y wala silang iiwan sa ibabaw ng kapwa bato, sapagkat hindi mo pinansin ang pagdating ng Diyos upang iligtas ka."
Noong kapanahunan ni Jesus sa mundo, malinaw at may pagmamahal Niyang ipinahayag ang panawagan sa pagbabalik-loob. May ilan na tumugon, ngunit marami ang nagmatigas at nagpatuloy sa kanilang makasalanang pamumuhay. Sa kanilang hindi pakikinig, nabalot nila ang kanilang mga sarili sa mga pasaning sana’y naiwasan nila kung nakinig lamang sila sa tinig ng Panginoon.
Kung tapat nating susuriin ang ating sariling buhay, mapapansin natin na paulit-ulit din tayong binibigyan ng Diyos ng mga pagkakataong magbago—mga paalaala, tawag, at gabay upang mamuhay nang malinis at bago. Ngunit nakikinig ba tayo? Madalas, hindi. Mas pinipili pa natin sundin ang ating mga pagnanasang makasarili, at hinahayaan nating maimpluwensiyahan tayo ng mga puwersang lumalayo sa atin kay Jesus.
Gayunpaman, si Jesus pa rin ang pinakamatalik na kaibigan na maaari tayong magkaroon. Siya ang pinakamarunong nating tagapayo, tapat na kasama, at gabay na kailanman ay hindi nagkukulang at nangiiwan. Kapag Siya ang ating pinakinggan, walang mawawala sa atin at napakarami tayong makakamit: kapayapaan, kaliwanagan, direksiyon, at kagalakang tanging Siya lamang ang makapagbibigay.
Tunay ba nating pinakikinggan si Jesus, o mas pinakikinggan pa rin natin ang mga tinig na naglalayo sa atin sa Kanya? – Marino J. Dasmarinas

No comments:
Post a Comment