Mabuting Balita: Lucas 18:35-43
“Nagdaraan si Hesus na taga Nazaret,” sabi nila. At siya’y sumigaw, “Hesus, Anak ni David! Mahabag po kayo sa akin!” Sinaway siya ng mga nasa unahan, ngunit lalo pa niyang nilakasan ang sigaw: “Anak ni David, mahabag po kayo sa akin!”
Kaya’t tumigil si Hesus, at iniutos na dalhin sa kanya ang bulag. Inilapit nga ito at tinanong ni Hesus, “Ano ang ibig mong gawin ko sa iyo?” “Panginoon, ibig ko po sana’y manumbalik ang aking paningin,” sagot niya.
At sinabi ni Hesus, “Mangyari ang ibig mo! Pinagaling ka dahil sa iyong pananalig.” Noon din, nakakita siya at sumunod kay Hesus, at nagpasalamat sa Diyos. Nang makita ito ng mga tao, silang lahat ay nagpuri sa Diyos.
Laging may pakinabang ang pagiging matiyaga sa anumang landas na ating tinatahak, sapagkat ang tunay na pagtitiyaga ay laging may kaakibat na gantimpala. Ilan na bang tagumpay ang itinayo sa haligi ng pagtitiyaga? Marahil libo-libo o baka milyon na. Ang mga taong matiyaga ay tahimik na nagpapagal, buong-kapuri-puring nagsisikap, at hindi sumusuko hanggang makamtan nila ang kanilang layunin.
Ang bulag na lalaki sa Ebanghelyo ay isa ring huwaran ng pag titiyaga. Hindi siya tumigil sa pag-iyak ng, “Anak ni David!” kahit pinatatahimik siya ng mga tao sa paligid. Hindi niya hinayaang panghinaan siya ng loob. At dahil sa kanyang pagpupursigi, narinig siya ni Jesus. Ngunit hindi lang tiyaga ang naglapit sa kanya sa Panginoon—kundi pati ang kanyang malalim at matatag na pananampalataya.
Tinanong siya ni Jesus, “Ano ang nais mong gawin ko para sa iyo?” At buong tiwala siyang tumugon, “Panginoon, nawa’y makakita po ako.” Sinabi ni Jesus, “Magkaroon ka ng paningin; iniligtas ka ng iyong pananampalataya.”
Ngunit paano kaya kung sumuko siya? Paano kung hinayaan niyang talunin siya ng mga saway, pangungutya, o ingay ng tao? Paano kung nadala siya ng alinlangan o pagdududa sa habag ni Jesus? Siguradong nawaglit niya ang himalang lubusang nagpanibago ng kanyang buhay.
Sa atin ding paglalakbay, tinatawag tayong maging matiyaga at patuloy na kumapit sa makapangyarihang pananampalataya sa Panginoon. Maaaring wala tayong nakikitang pag-asa ngayon. Maaaring pakiramdam natin ay hindi tayo naririnig o napapansin. Ngunit tumutugon si Jesus sa Kanyang perpektong oras, at ang oras na iyon ay laging puno ng pag-ibig, karunungan, at layunin.
Kaya magpatuloy tayong tumawag sa Kanya. Magtiyaga tayong manalangin. Magtiwala tayo sa Kanyang puso, kahit hindi natin nakikita ang Kanyang kamay. Nakikinig Siya higit sa ating inaakala, at kasama natin Siya higit sa ating napapansin.
Handa ba tayong magpatuloy sa pagtawag kay Jesus at mananatili kaya ang ating pananampalataya kahit tila naaantala ang Kanyang kasagutan? - Marino J. Dasmarinas
No comments:
Post a Comment