Ang Mabuting Balita at Repleksyon sa Lunes Nobyembre 10 Paggunita kay San Leon Magno, papa at pantas ng simbahan : Lucas 17:1-6

Mabuting Balita: Lucas 17:1-6

Noong panahong iyon, sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad, “Hindi mawawala kahit kailan ang mga sanhi ng pagkakasala; ngunit nakapangingilabot ang sasapitin ng taong panggagalingan nito! Mabuti pa sa kanya ang bitinan ng isang malaking gilingang-bato sa leeg at itapon sa dagat, kaysa maging sanhi ng pagkakasala ng isa sa maliliit na ito. Kaya’t mag-ingat kayo! 

“Kung magkasala ang kapatid mo, pagsabihan mo, at kung siya’y magsisi, patawarin mo. Kung makapito siyang magkasala sa iyo sa maghapon, at makapito ring lumapit sa iyo at magsabing, ‘Nagsisisi ako,’ patawarin mo.” 

Sinabi ng mga apostol sa Panginoon, “Dagdagan po ninyo ang aming pananalig sa Diyos!” Tumugon ang Panginoon, “Kung maging sinlaki man lamang ng butil ng mustasa ang inyong pananalig sa Diyos, masasabi ninyo sa puno ng sikomorong ito, ‘Mabunot ka, at matanim sa dagat!’ at tatalima ito sa inyo.”

+ + + + + + +

Repleksyon:

Bakit ba tayo nagkakasala?

Nagkakasala tayo dahil minsan hinahayaang natin na alipinin tayo ng kasalanan; nagkakasala tayo dahil humihina ang ating pananampalataya kay Jesus at madali tayong natatangay ng tukso.

Ang diyablo ay parang isang drone na palutang-lutang sa ibabaw natin—nakamasid, nagmamatyag, naghihintay ng sandaling manghina ang ating pananampalataya. At sa mismong oras na makita niyang mahina na tayo, mabilis niyang ipinadadala ang kanyang mga alipin upang tuksuhin tayo at ilayo tayo sa Diyos.

Ngunit ano ba ang lunas sa kasalanan?

Ito ay isang bagay na simple, ngunit madalas ay hindi natin lubos na niyayakap—ang ating pananampalataya kay Jesus. Ito ang tumatalo sa diyablo. Ito ang nagiging panangga natin laban sa tukso. At sa sandaling hilingin natin kay Jesus na palakasin ang ating pananampalataya, buong pagmamahal Niya itong ibibigay at pagkakalooban Niya tayo ng biyayang kailangan natin.

Ngunit taimtim ba talaga tayong humihiling?

Tapat ba tayong dumadalo sa Banal na Misa?

Naglalaan ba tayo ng oras para sa Kanyang Salita?

Nagdarasal ba natin ang Banal na Rosaryo nang may debosyon at pag-ibig?

Kung tunay nating nais na lumago ang ating pananampalataya, hindi lang tayo dapat humingi kay Jesus—dapat din nating ipakita sa Kanya, sa pamamagitan ng ating araw-araw na mga pagpili at pamumuhay, na handa tayong tanggapin ang mahalagang kaloob na ito. Kapag ginawa natin ito, mapapansin natin ang makabuluhang pagbabago sa ating paglalakbay ng pananampalataya at sa ating pakikipaglakad kay Jesus.

Ang pananampalataya ay isang kaloob—ngunit ito rin ay ibinibigay ni Jesus sa mga tao na buong sigasig na naghahanap nito, at handang talikuran ang anumang naglalayo sa kanila sa Kanyang pag-ibig. Ang taong karapat-dapat sa kaloob na ito ay yaong patuloy na lumalago sa pagkilala kay Jesus, at nagbabahagi ng kanilang pananampalataya upang mas maraming puso ang makaranas ng Kanyang pagmamahal.

Kaya kung nais talaga nating lumalim ang ating pananampalataya, sikapin nating makilala si Jesus nang mas malalim, ibahagi Siya nang mas buong kasipagan, at talikuran nang may lakas ng loob ang anumang humahadlang sa atin na tangapin ang Kanyang pag-ibig.

Handa ba tayong hayaan ang ating puso na sumunod kay Jesus, upang tuluyan tayong mahubog ng Kanyang pag-ibig? – Marino J. Dasmarinas