Ang Mabuting Balita at Repleksyon para Nobyembre 15 Sabado sa Ika-32 Linggo ng Karaniwang Panahon: Lucas 18:1-8

Mabuting Balita: Lucas 18:1-8

Noong panahong iyon, isinaysay ni Jesus ang isang talinghaga upang ituro sa kanila na dapat silang manalanging lagi at huwag manghinawa."Sa isang lunsod," wika niya, "may isang hukom na hindi natatakot sa Diyos at walang taong iginagalang. Sa lunsod ding yaon ay may isang babaing balo na punta nang punta sa hukom at humihingi ng katarungan. Tinanggihan siya ng hukom sa loob ng ilang panahon. 

Ngunit ng malaunan ay nasabi nito sa sarili: 'Bagamat hindi ako natatakot sa Diyos ni gumagalang kaninuman, igagawad ko na ang katarungang hinihingi ng babaing ito sapagkat lagi niya akong ginagambala-- baka pa ako mainis sa kapaparito niya.'" 

At sinabi ng Panginoon, "Narinig ninyo ang sinabi ng masamang hukom. Hindi ipagkakait ng Diyos ang katarungan sa kanyang mga hinirang na dumaraing sa kanya araw-gabi, bagama't tila nagtatagal iyon. Sinasabi ko sa inyo, agad niyang igagawad sa kanila ang katarungan. Ngunit pagdating ng Anak ng Tao sa daigdig na ito, may makikita kaya siyang mga taong nananalig sa kanya?"

+ + + + + + +

Repleksyon:

Tayo ba ay palaging nananalangin nang may pagtitiyaga? Ibig sabihin, tayo ba ay patuloy na nananalangin nang hindi pinanghihinaan ng loob hanggang sa matanggap natin ang ating hinihiling sa Diyos?

Itinuturo sa atin ni Jesus sa ating Ebanghelyo na dapat tayong maging matiyaga at matatag sa panalangin. Sapagkat kahit tila imposibleng matanggap ang ating hinihingi, kailangan pa rin nating magpatuloy sa panalangin—dahil ang imposibleng hindi natin kayang abutin ay nagiging ganap na posible kay Jesus.

Sa ating Mabuting Balita, may isang hukom na walang puso—isang taong walang takot sa Diyos at walang galang sa sinuman. Ngunit kahit ganoon siya, ibinigay niya ang hinihinging katarungan ng balo dahil hindi ito tumigil sa pangungulit at paghahayag ng kanyang hinaing. Bakit niya ito ibinigay? Sapagkat ang balo ay hindi sumuko.

Kung tayo kaya ang nasa kalagayan ng balo, at alam nating ang hukom ay walang malasakit at impertinente, magpapatuloy pa kaya tayong magharap ng ating kahilingan? O agad na lamang ba tayong aatras, susuko at panghihina ng loob?

Kapag tayo ay may idinadalang panalangin sa Diyos, inaanyayahan Niya tayong magkaroon ng pusong hindi napapagod manalangin—pusong patuloy na nagmamakaawa, nagtitiwala, at naghihintay sa Kanyang perpektong oras  na pagsagot. Huwag nating alalahanin kung tila natatagalan ang tugon ng Diyos; ang pinakamahalaga ay ang pagpapatuloy natin sa panalangin, pagtitiwala, at hindi pagsuko.

Muli at muli tayong pinaaalalahanan ng buhay na ang mga taong hindi sumusuko—sa panalangin man o sa anumang pagsubok ng buhay—ay sa huli tumatanggap ng biyayang kanilang hinahanap. Ito ang aral na malinaw na ipinakita ng matiyagang balo sa ating Ebanghelyo.

Nawa’y katulad ng balo, magtaglay tayo ng pananampalatayang hindi natitinag at panalanging hindi napapagod, kahit tila tahimik ang Diyos—dahil kailanman ay hindi Siya tumatalikod sa atin.

Kaya, tanungin natin ang ating sarili: Kapag tila tahimik ang Diyos at mabagal ang tugon sa ating panalangin, nagpapatuloy ba tayong manalig at manalangin, o unti-unti na ba tayong sumusuko bago dumating ang biyayang inihahanda Niya para sa atin? — Marino J. Dasmarinas