Ang Mabuting Balita at Repleksyon sa Oktubre 14 Martes sa Ika-28 Linggo ng Karaniwang Panahon: Lucas 11:37-41

Mabuting Balita: Lucas 11:37-41

Noong panahong iyon, pagkatapos magsalita ni Hesus, siya’y inanyayahan ng isang Pariseo upang kumain, kaya’t pumunta siya sa bahay nito. Pagdulog sa hapag, nagtaka ang Pariseo nang makita niyang kumain si Hesus nang hindi muna naghugas ng kamay.

 Sinabi sa kanya ng Panginoon, “Kayong mga Pariseo, hinuhugasan ninyo ang labas ng tasa at ng pinggan, ngunit ang loob ninyo’y punong-puno ng kasakiman at kasamaan. Mga hangal! Hindi ba’t ang may likha ng labas ang siya ring may likha ng loob? Ngunit ipamahagi muna ninyo sa mga dukha ang mga laman ng mga sisidlan at magiging malinis ang lahat ng bagay para sa inyo.”   

+ + + + + + +

Repleksyon:

Si Jenny ay lubhang maingat sa panlabas na anyo. Lagi siyang nakabihis nang maayos at maganda. Ang labas ng kanyang bahay ay laging kaaya-ayang pagmasdan. Kaya’t nagtataka ang kanyang kapitbahay kung paano niya kayang tustusan ang ganitong karangyaan gayong wala naman siyang trabaho.

Isang umaga, may mayamang babae ang sumigaw sa tapat ng kanyang bahay, sinasabihan siyang layuan ang asawa nito. Kung hindi, ay idedemanda siya dahil sa pakikipagrelasyon sa isang lalaking may asawa.

Marami sa atin ang masyadong nakatuon sa kung ano ang nakikita ng ibang tao sa ating panlabas. Hangga’t maaari, ginagawa natin ang lahat upang magmukhang maayos, kahanga-hanga, at katanggap-tanggap sa paningin ng mundo. Madalas, pinahahalagahan natin ang mga bagay na panandalian lamang—ang panlabas, ang maganda sa paningin—ngunit hindi magtatagal o walang panghabambuhay na halaga.

Ngunit hindi bilib si Jesus sa mga panlabas na pagpapakitang ito. Hindi Siya nadadala sa mga huwad na anyo. Ang higit na mahalaga para sa Kanya ay ang ating kalooban—ang ating puso, mga intensyon, at ang mabubuting gawa natin lalo na kapag walang nakakakita. 

Halimbawa, paano tayo tumutugon kapag may nakikita tayong mahirap na namamalimos? Tayo ba ay kumikilos upang tumulong, o hinahayaan natin sila dahil sinasabi natin sa ating sarili, “Wala namang nakakakita sa akin, kaya’t hayaan ko na lang sila.” 

Alam ni Jesus ang lahat tungkol sa atin. Wala tayong maitatago sa Kanya. Batid Niya ang ating mga lihim, ang ating pagkukunwari, at ang mga maskarang pilit nating isinusuot upang magmukhang matuwid, makapangyarihan, mayaman, at marangya. Ngunit ang tunay na tinitingnan Niya ay ang kabutihan ng ating puso at kung tayo ay tapat sa Kanya. 

Bilang mga tagasunod ni Jesus, tinatawag tayong magbago ng pananaw—hindi lamang tumingin sa panlabas kundi ituon ang ating buhay sa kung ano ang mahalaga sa paningin ng Diyos. Ang ating tunay na pagkatao ay hindi nasusukat sa kung paano tayo nakikita ng tao, kundi sa kung sino tayo sa harapan ng ating Panginoon. 

Mas pinahahalagahan ba natin kung paano tayo nakikita ng ibang tao kaysa kung paano tayo nakikita ni Jesus? Mananatili ba tayong nabubuhay sa likod ng isang maskara, o hahayaan nating baguhin Niya ang ating puso upang ang Kanyang liwanag at pag-ibig ang sumikat mula sa ating kalooban? — Marino J. Dasmarinas