At ang labingwalong namatay nang mabagsakan ng tore sa Siloe – sa
akala ba ninyo’y higit silang makasalanan kaysa ibang naninirahan sa Jerusalem?
Hindi! Ngunit sinasabi ko sa inyo: kapag hindi ninyo pinagsisihan at tinalikdan
ang inyong mga kasalanan, mapapahamak din kayong lahat.”
Sinasabi sa kanila ni Hesus ang talinghagang ito: “May isang tao na may puno ng igos sa kanyang ubasan. Minsan, tiningnan niya kung may bunga ito, ngunit wala siyang nakita. Kaya’t sinabi niya sa tagapag-alaga ng ubasan, ‘Tatlong taon na akong pumaparito at naghahanap ng bunga sa punong ito, ngunit wala akong makita.
Putulin mo na! Nakasisikip lang iyan!’ Ngunit sumagot ang tagapag-alaga, ‘Huwag po muna nating putulin sa taong ito. Huhukayan ko ang palibot at lalagyan ng pataba. Kung mamunga po ito sa darating na taon, mabuti; ngunit kung hindi, putulin na natin!’”
Tinatakpan muna nito ang sarili sa pamamagitan ng mga panandaliang aliw at kaligayahan na tila nagbibigay ng saya sa ating buhay. Ngunit kapag tayo ay lubos nang nalulubog dito, saka lamang nito ipinakikita ang tunay nitong mukha—ang mukha ng pagdurusa at pagkawasak.
Sa ating pong Mabuting Balita ngayon, marahang tinatawag tayo ni Jesus na baguhin ang ating mga landas at talikuran ang ating mga kasalanan. Napakahaba ng Kanyang pasensya sa atin, kahit paulit-ulit natin Siyang nasasaktan. Araw-araw, dahan-dahan Niyang kinakatok ang ating mga puso at inaanyayahan tayong umiwas sa kadiliman ng kasalanan habang may panahon pa. Huwag sana nating ipagsawalang-bahala ang Kanyang paanyaya ng pagbabalik-loob.
Kailan tayo makikinig sa Kanya? Hihintayin pa ba natin ang panahong tayo’y mahina na, walang magawa, o nakahiga na sa ating mga banig ng karamdaman? Baka huli na ang lahat kapag dumating ang oras na iyon.
Pakinggan na natin Siya ngayon—habang malakas pa tayo, habang may pagkakataon pang magbago, habang tumitibok pa ang ating mga puso. Mahal na mahal tayo ni Jesus, at ninanais Niyang palayain tayo mula sa pagkaalipin ng kasalanan. Ngunit mangyayari lamang ito kung buong puso nating tatanggapin ang Kanyang tawag tungo sa pagsisisi at pagbabago.
Kapag binalewala natin ang Kanyang pag tawag, hinahayaan nating patuloy tayong alipinin ng dimonyo—at alam nating ang dimonyo ay nagdadala lamang ng pagkawasak, dalamhati at kapahamakan. Nais ba talaga nating mabuhay sa kalungkutang walang hanggan? Tiyak na hindi. Wala sa atin ang nagnanais ng buhay na puno ng bigat ng konsensya at pagdurusa.
Kaya’t tayo na. Pakinggan natin ang tinig ni Jesus na nag-aanyaya sa atin. Magsisi tayo, talikuran ang kasalanan, at muling lumakad sa liwanag ng Kanyang pag-ibig at awa. Bukas ang Kanyang mga bisig, handang yakapin tayo at ibalik ang kagalakan sa ating mga puso.
Tayo ba’y magpapatuloy pa ring tumakas sa Kanyang awa, o sasagot na tayo ngayon sa Kanyang tawag at hahayaan Siyang baguhin ang ating mga puso? — Marino J. Dasmarinas
No comments:
Post a Comment