Nang ipagtanggol ni Jesus ang Kanyang mga alagad mula sa panunumbat ng mga Pariseo (dahil sa pagpitas at pagkain ng butil sa Araw ng Pamamahinga), ipinakita Niya na mas nangingibabaw ang pangangailangan ng Kanyang mga alagad kaysa sa anumang pagsunod sa batas ng mga Hudyo.
Sa ginawa Niyang ito, itinuro ni Jesus sa Kanyang mga kritiko—at maging sa atin—na may mga sandali na kailangan nating maging bukas at mapagbigay alang-alang sa higit na kabutihan. Ang mga alagad ay gutom, at sapat na itong dahilan upang hayaan Niya silang punan ang kanilang pangunahing pangangailangan bilang tao.
Dito natin nakikita ang tunay na puso ni Jesus: Siya ay tapat na nagmamalasakit at kumakalinga sa atin. Handa Siyang isantabi ang banal na batas ng Araw ng Pamamahinga kung may makatwirang dahilan, sapagkat ang Kanyang pag-ibig ay higit kaysa sa anumang ritwal. Maaaring hindi tayo laging tapat sa Kanya, subalit ang Kanyang walang hanggang pagmamahal, pagkalinga, at malasakit ay laging nananatili sa lahat ng panahon ng ating buhay.
Ganito
ang Diyos na ating minamahal at pinaglilingkuran—isang Diyos na inuuna ang
habag kaysa sakripisyo, ang malasakit kaysa legalismo, at ang pag-ibig kaysa
ritwal. Kung alam mong ganito ang puso ni Jesus para sa iyo, paano ka tutugon
sa Kanya na laging inuuna ang iyong pangangailangan? — Marino J. Dasmarinas
No comments:
Post a Comment