Ang Mabuting Balita at Repleksyon para sa Agosto 17, Ika-20 na Linggo sa Karaniwang Panahon: Lucas 12:49-53

Mabuting Balita: Lucas 12:49-53

Noong panahong iyon, sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad, "Naparito ako upang magdala ng apoy sa lupa -- at sana'y napagningas na ito! May isang binyag pa na dapat kong tanggapin, at nababagabag ako hangga't hindi natutupad ito! Akala ba ninyo'y pumarito ako upang magdala ng kapayapaan sa lupa? 

Sinasabi ko sa inyo: hindi kapayapaan kundi pagkabaha-bahagi. Mula ngayon, ang lima katao sa isang sambahayan ay mababahagi: tatlo laban sa dalawa at dalawa laban sa tatlo. Maglalaban-laban ang ama at ang anak na lalaki, ang ina at ang anak na babae, at gayon din ang biyenang babae, at manugang na babae."

 + + + + + + +

Repleksyon:

Mayroon bang pagkakataon sa inyong pamilya na sa kagustuhan mong ituwid ang mali ay nakalikha ka ng alitan?

Maaaring marahan mong pinaalalahanan ang iyong asawa na umuwi nang maaga at iwasan munang makipagkwentuhan sa mga kaibigan pagkatapos ng trabaho. Hindi dahil sa pagdidikta kundi dahil sa pagmamahal at pag-aalala—sapagkat alam mong kapag siya’y umuuwi nang gabi na, kadalasan ay may tama ng alak.

Sa Mabuting Balita po, tayo’y tinatawag ni Jesus na maging matapang. Inaanyayahan Niya tayong magsalita at kumilos kapag nakikita nating ang isang minamahal ay nalilihis ng landas. Minsan, ang pagsasabi ng katotohanan nang may pagmamahal ay maaaring magtayo ng pansamantalang pader sa pagitan natin. Ngunit kung ang pader na ito ay itinayo ng katotohanan, ito’y mahalaga—sapagkat ang katotohanan mismo ang magpapalaya sa atin.

Isipin natin ito: kung masaksihan natin ang imoralidad sa pamilya—isang asawa na “nakikipaglaro sa apoy”—dapat ba na magbulag-bulagan at magbingi-bingihan sa harap ng hindi mabuting gawain na ito? Siyempre hindi! Ang dapat gawin ay magsalita tayo. Ang katahimikan sa ganitong pagkakataon ay hindi kabutihan—ito ay tahimik na pagsuko sa demonyo o kay satanas.

Nakakalungkot, ngunit may ilan sa atin na pinipiling manahimik. Ipinipikit natin ang ating mga mata sa mali, hindi dahil sang-ayon tayo rito, kundi dahil sa takot na baka magdulot ito ng hidwaan o pagkakawatak-watak. Subalit ang takot na ito ay maling-mali. Hindi tayo tinawag ni Jesus para ipikit ang ating mga mata sa mga kasalanan—tinawag Niya tayo para sa kabanalan. At ang kabanalan ay kadalasang nangangailangan ng pagtindig laban sa kasalanan.

Ang pananahimik ay lubhang mapanganib. Hiniling sa atin ng Panginoon na tuwing makakakita tayo ng kasalanan, ito ay ating tutulan—kahit pa ang pagtutol na ito ay magdulot ng pansamantalang lamat sa relasyon. Sapagkat hindi kailanman maitatama ang mali kung mananatili tayong tahimik.

Kaya sa halip na manahimik, magsalita tayo nang may pagmamahal at pagpapakumbaba. Huwag tayong magsawang ilantad ang kasamaan hanggang sa tuluyang mapalayas si satanas para mapalaya ang nagkakasala. – Marino J. Dasmarinas