49Nguni't ang isa sa kanila na si Caifas, na dakilang saserdote nang taong yaon, ay nagsabi sa kanila, Kayo'y walang nalalamang anoman. 50 Ni inyong niwawari na sa inyo'y nararapat na ang isang tao ay mamatay dahil sa bayan, at hindi ang buong bansa ay mapahamak.
51Ito nga'y sinabi niya na hindi sa kaniyang sarili: kundi palibhasa ay dakilang saserdote nang taong yaon, ay hinulaan niya na si Jesus ay dapat mamatay dahil sa bansa; 52 At hindi dahil sa bansa lamang, kundi upang matipon din naman niya sa isa ang mga anak ng Dios na nagsisipangalat.
53Kaya't mula nang araw na yaon ay pinagsanggunianan nilang ipapatay siya. 54 Si Jesus ay hindi na naglalakad ng hayag sa gitna ng mga Judio, kundi naparoon doon sa lupaing malapit sa ilang, sa isang bayan na tinatawag na Efraim; at siya'y nanahanan doong kasama ng mga alagad.
55Ang paskua nga ng mga Judio ay malapit na:
at maraming nagsiahon sa Jerusalem mula sa lupaing yaon bago magpaskua, upang
magsipaglinis. 56Pinaghahanap nga nila si Jesus, at
pinaguusapan ng isa't isa, samantalang nangakatayo sila sa templo, Anong akala
ninyo? Na hindi na kaya siya paririto sa pista?
No comments:
Post a Comment