Pagkatapos, siya’y umalis. Humayo agad ang tumanggap ng limang
libong piso at ipinangalakal iyon. At nagtubo siya ng limang libong piso. Gayun
din naman, ang tumanggap ng dalawang libong piso ay nagtubo ng dalawang libong
piso. Ngunit ang tumanggap ng isang libong piso ay humukay sa lupa at itinago
ang salapi ng kanyang panginoon.
Pagkaraan ng mahabang panahon, bumalik ang panginoon ng mga
aliping iyon at pinapagsulit sila. Lumapit ang tumanggap ng limang libo. Wika
niya, ‘Panginoon, heto po ang limang libo na bigay ninyo sa akin. Heto pa po
ang limang libo na tinubo ko.’ Sinabi sa kanya ng panginoon, ‘Magaling! Tapat
at mabuting alipin! Yamang naging tapat ka sa kaunting halaga, pamamahalain
kita sa malaking halaga. Makihati ka sa aking kagalakan!’
Lumapit din ang tumanggap ng dalawang libo, at ang sabi,
‘Panginoon, heto po ang ibinigay ninyong dalawang libo. Heto naman po ang
dalawang libong piso na tinubo ko.’ Sinabi ng kanyang panginoon, ‘Magaling!
Tapat at mabuting alipin! Naging tapat ka sa kaunting halaga, kaya pamamahalain
kita sa malaking halaga. Makihati ka sa aking kagalakan.’
At lumapit naman ang tumanggap ng isang libong piso. ‘Alam ko pong
kayo’y mahigpit,’ aniya. ‘Gumagapas kayo sa hindi ninyo tinamnan, at nag-aani
sa hindi ninyo hinasikan. Natakot po ako, kaya’t ibinaon ko sa lupa ang inyong
salapi. Heto na po ang isang libo ninyo.’ ‘Masama at tamad na alipin!’ tugon ng
kanyang panginoon. ‘Alam mo palang gumagapas ako sa hindi ko tinamnan at
nag-aani sa hindi ko hinasikan!
Bakit hindi mo iyan inilagak sa bangko, di sana’y may nakuha akong tubo ngayon? Kunin ninyo sa kanya ang isang libong piso at ibigay sa may sampung libo. Sapagkat ang mayroon ay bibigyan pa, at mananagana; ngunit ang wala, kahit ang kakaunting nasa kanya ay kukunin pa. Itapon ninyo sa kadiliman sa labas ang aliping walang kabuluhan. Doo’y tatangis siya at magngangalit ang kanyang ngipin.’”
No comments:
Post a Comment